“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>
از در بیرون می روید؟ این مقاله را در مورد برنامه جدید Outside+ که اکنون در دستگاه‌های iOS برای اعضا موجود است، بخوانید!
>”,”name”:”in-content-cta”,”type”:”link”}}”>برنامه را دانلود کنید.
مستند جدیدی که اخیرا پخش شده است، لرزه‌های تأییدکننده زندگی و شاید الهام‌بخشی را ایجاد می‌کند.
راه طولانی از ناکجاآباد فیلمی یک ساعته از The Audacious Report در مورد دونده های سنگدل و جامعه مردم است مسابقه سخت 5 روزه، 150 مایلی موش صحرایی مرحله ای، در امتداد مسیر کوکوپلی از فرویتا، کلرادو، تا موآب، یوتا، در اواسط ژوئن برگزار شد. (از همان تولید کننده مسابقه است جشنواره دویدن مسیر موش صحرا توسط UTMB، اما به سری جهانی UTMB وابسته نیست.)
یک گروه کوچک و نامتجانس از دوندگان با گرمای سه رقمی، بخش‌های تنهایی مسیر کویر، طوفان‌های بارانی سرد کوهستانی و هر چالش فیزیکی دیگری که می‌توانید تصور کنید (کم آبی، تاول، قرار گرفتن در معرض گرما، خستگی مفرط) مواجه می‌شوند، اما راهی برای استقامت ذهنی پیدا کنید. سرسختی و احساس مشترک هدف که فوراً حس اجتماع را در میان شرکت کنندگان ایجاد می کند. در پایان، اگرچه برخی کار را تمام کردند و برخی نه، اما به نظر می‌رسید که همه آن‌ها به همان اندازه که درباره یکدیگر کشف کرده‌اند، درباره خود کشف کرده‌اند.
“رنج چیز خوبی است. به شما احساس زنده بودن می دهد. این شما را به آن مرکز می رساند که چه کسی هستید و چه توانایی هایی دارید. رید دلمن، مدیر مسابقه، که پس از تجربیات خود در رقابت در Eco-Challenge سال‌ها پیش، این ایده را مطرح کرد، می‌گوید: «اگر رنج نکشید، هرگز نخواهید فهمید که چه توانایی‌هایی دارید. «همه برهنه می‌شوند. آنجاست که تغییر اتفاق می افتد. وقتی کتک می خورید، آن چیزهای کوچک چهره خود را نشان می دهند.»
فیلمسازان پل شیورینگ، کریس وارد، جاش درگ و جیمز آدامسون نه تنها شرایط وحشی، رنج شدید و مناظر خیره کننده ای را که این دوندگان با آن مواجه می شوند به تصویر کشیدند، بلکه داستان های عمیق تر چندین دونده را نیز به تفصیل بیان می کنند.
در میان دوندگان یک جانباز جنگ عراق است که با PTSD مبارزه کرده و پرچم آمریکا را حمل می کند، والد مجرد دو فرزند خردسال که راه خود را به عنوان یک بیوه غیرمنتظره در زندگی پیدا می کند، دو خواهر برای ماجراجویی دوباره به هم متصل می شوند که ارتباط برقرار شده در جوانی را تأیید می کند. و یک فوق دونده مشتاق در اواسط 40 سالگی اش که با شک و تردید خود مبارزه می کند اما در نهایت راهی برای باور به خود پیدا می کند که مراحل باز می شوند.
چرا دوندگان روزمره می خواهند خود را در چنین رویداد سختی به چالش بکشند؟ زندگی را به پر جنب و جوش ترین شکل ممکن تجربه کنید.
«وقتی بچه‌ای هستید، به نظر می‌رسد زمان خیلی کند پیش می‌رود. این به تجربیات جدید و زندگی در لحظه مربوط می شود. سابرینا وایت، دونده، که به عنوان خلبان هلیکوپتر نیروی دریایی کار می کند، می گوید: از آنجایی که در جوانی همه چیز جدید و سرگرم کننده است، و همه چیز یک تجربه رو به رشد است، بهتر آن را به خاطر می آورید، و بنابراین در ذهن شما تثبیت می شود زیرا تازه است. وقتی بزرگتر می‌شوی، دوباره و دوباره تکرار می‌کنی، و واقعاً دیگر آن را به خاطر نمی‌آوری، زیرا همه چیز با هم ترکیب می‌شود. بنابراین داشتن تجربیات جدید و انجام کارهای جدید راهی برای به نمایش گذاشتن آن تجربه کودکانه است که در آن دوباره در حال یادگیری هستید، همه چیز تازه است و زمان را بهتر تجربه می کنید. گسترش می یابد.»