در 143 مایل و پنج مرحله طول، موش صحرا 150 مایل یک نوع متفاوت از ماراتن است. مسابقه استیج برخی از چالش‌برانگیزترین مسیرهای موآب، یوتا را در بر می‌گیرد – در گرمای سوزان ژوئن. به این ترتیب، نیاز به سطحی از صلابت و استقامت انسانی دارد که اغلب توسط افراد عادی مشاهده نمی شود.
فیلم “راهی طولانی از ناکجاآباد” آن را روی نمایش کامل قرار می دهد. این فیلم روح‌هایی را نشان می‌دهد که شیره لازم برای دویدن معادل پنج و نیم ماراتن متوالی را در آب و هوای پژمرده و اوایل تابستان در جنوب شرقی یوتا در اختیار دارند.
صداپیشگی در دقایق ابتدایی فیلم بیان می‌کند: «این مردم، اینجا بیرون می‌آیند، خودشان را شکنجه می‌کنند، خودشان را به محدودیت‌های فیزیکی می‌رسانند که پشت سر هم در ماراتن دویدن پشت سر هم، اینجا در این گرما». نزدیک شدن به این محدودیت ها به آنها کمک می کند تا به آنچه در داخل آنها پاره شده است برسند؟
واقعا چه. فیلمسازان پل شیورینگ (“فرار از زندان”) و کریس وارد (“مثل پاگنده“) در سال 2018 هنگام شرکت در Desert RATS 150 Mile ملاقات کردند. آنها به طور منحصر به فردی برای کشف چالش های بی شمار مسابقه و دونده های نازک قرار دارند.
بسیاری از فیلم‌ها بر روی ورزشکاران نخبه تمرکز می‌کنند، اما ما می‌خواستیم نشان دهیم که در پشت و وسط بسته چه اتفاقی می‌افتد. وارد به iRunFar گفت: چرا مردم آنجا بودند که این کار واقعا دشوار را انجام می‌دادند، در حالی که می‌دانستند برای برنده شدن رقابت نمی‌کنند. «آنها سعی دارند چه چیزی را پردازش کنند و چه درس هایی از تجربه ای مانند این می گیرند؟ چه تداخلی بین آن درس ها و زندگی روزمره آنها وجود دارد؟»
برخی از مسابقه دهندگان این فیلم عبارتند از:
- فیل پینتی، یک پدر و سه مسابقه ای که با لباس مرد ماچو رندی ساویج ظاهر می شود
- تیم بار، یک اولترانر بی تجربه که در مورد توانایی خود در هک دوره شک دارد
- امی دونالدسون براس و میکی پیلیلو، خواهرانی که از مسابقه به عنوان فرصتی برای اتصال مجدد استفاده می کنند
- سابرینا وایت، یک خلبان هلیکوپتر / راهنمای رفتینگ / کوهنورد / پیشخدمت / EMT / مربی اسکی که فقط از سال 2019 می دود
- جیسون کامستاک، یک کهنه سرباز نظامی که در هر مسابقه ای که با آن مقابله می کند پرچم بزرگ آمریکا را حمل می کند
خواهران امی دونالدسون براس و میکی پیلیلو در طول 150 مایلی موش‌های صحرا. همه عکس ها: گزارش جسورانه
Scheuring و Ward نیز لنز مستند خود را به سمت آن سوق می دهند رید دلمن، مدیر مسابقه
کار من در این مسابقه ایجاد سخت ترین مسابقه ممکن است. آوردن گرما، آوردن ارتفاع، آوردن تغییرات ارتفاع، آوردن مسافت پیموده شده، کار را بسیار دشوار می کند.
“رنج چیز خوبی است. به شما احساس زنده بودن می دهد. این شما را به مرکز آنچه که هستید می رساند. چیزی که تو تواناییش را داری اگر رنج نکشید، هرگز نخواهید فهمید که چه توانایی هایی دارید.» او ادامه می دهد.
با «راهی طولانی از ناکجاآباد»، سازندگان فیلم افزوده دیگری به مجموعه فیلم‌هایی می‌سازند که به کاوش در گوشه‌ها و کناره‌ها و گوشه‌ها و گوشه‌های غرب وحشی Ultrarunning می‌پردازند. این ساعتی است که به همان نسبت غیرقابل باور و الهام بخش است. مطمئناً باعث شد که در مورد ثبت نام در Desert RATS 150 Mile فکر کنم و بلافاصله این فکر را حدس بزنم. این یک نوع فیلم است.
وارد درباره این فیلم گفت: «با سخاوت، اراده، سهم نسبتاً سرسختی، و توانایی تحمل پستی‌ها و بلندی‌ها، افراد به ظاهر معمولی (که هر چیزی هستند جز) می‌توانند هر چیزی را که زندگی به سمت آنها می‌آورد، انجام دهند. اولترانینگ همین است و به همین دلیل است که من این ورزش را خیلی دوست دارم!
فیل پینتی در حال کروز در سراشیبی در طول 150 مایلی موش صحرا.