مایک پستاسکی روی سکو در Behind the Rocks 50M. شانون پین، قهرمان سربالایی، دکافیت را امتحان می‌کند و در رتبه‌های ملی قرار می‌گیرد

مقاله توسط مایک پستاسکی و شانون پین

مایک در مسابقات 50 متری Behind the Rocks به صورت سه بعدی روی سکو می‌رود در حالی که شانون قهرمان دوی سربالایی در اولین مسابقه ده‌گانه تناسب اندام عملکردی Dekafit به رتبه چهارم نزدیک می‌شود و در مجموع در رتبه‌بندی ملی هشتم می‌شود.

مایک پستاکسی: (بویز، آیداهو)

Behind the Rocks 50M – Race Report (موآب، یوتا)

[Picturesque La Sal Mountains – ever present in scenic Moab]

2 هفته پیش من پشت صخره 50M را در موآب، یوتا اجرا کردم. این اولین مسابقه من در این فصل بود و برای شروع آن هیجان زده بودم. من از اواخر سال 2021 تا کنون یک بلوک تمرینی طولانی و ثابت داشته ام. برنامه این بود که Behind the Rocks یک نوع/نوعی مسابقه تمرینی برای Canyons 100K در آبرن، کالیفرنیا باشد که یک ماه بعد است. اما صادقانه بگویم که بلوک تمرینی واقعا طولانی بوده است، بنابراین من احساس می‌کردم آماده مسابقه هستم و نمی‌خواستم خودم را عقب نگه دارم.

ایده یک “مسابقه تمرینی” خاص هرگز برای من جواب نمی دهد، زیرا تمایل دارم بیش از حد درگیر رقابت شوم و به سختی می توانم خود را عقب نگه دارم. بنابراین من قصد داشتم از همان ابتدا به سختی بیرون بروم و آن را با احساس بازی کنم. من این را در ذهن خود نگه داشتم که در انتهای مسابقه مراقب باشم. یعنی بسته به موقعیت – به این زودی خود را با مسابقه بزرگتری دفن نکن.

مسابقه داغ شروع شد – هم از نظر سرعت و هم از نظر دما (نسبی). در شروع ساعت 6 صبح حدود 50 فارنهایت بود – برای آن زمان در صحرا گرم بود. (1 هفته قبل با سم در پارک سیتی، UT – در دهه 20 با باد زوزه‌آمیز با ارتفاع 9000 فوتی بالا می‌دویدم).

[1 week earlier in Park City, Utah]

ما 10 مایل اول را با سرعت کمتر از 8:00 در مایل بیرون می‌رفتیم، که در تاریکی و همچنین در زمین‌های شنی در بخش اول، حتی سریع‌تر احساس می‌شد. ما ابتدا با یک گروه اصلی 4 نفره شروع کردیم، سپس به 2 و 2 تقسیم شدیم – من در جایگاه چهارم در گروه دوم دویدم. تقریباً در تمام نیمه اول تا 2/3 ثانیه مسابقه همینطور باقی ماند. زمین در مواقعی بین ناهمواری سخت/صافی و امتداد شنی طولانی متناوب بود. من و مردی که در نیمه اول با او می دویدم، هر دو از شنی بودن آن غافلگیر شدیم. بعضی وقت ها مثل دویدن در ساحل بود.

یکی از اهداف اصلی من در این سال تمرکز روی سوخت رسانی و به خصوص هیدراتاسیون در طول تمرینات و مسابقات بود. مصرف مایعات کافی در طول شرایط مسابقه برایم سخت است و همیشه دوباره به من باز می گردد. بنابراین در دوره های طولانی مدت من واقعاً روی جنبه سوخت رسانی متمرکز شده ام. من به برنامه ام برای رفتن به این مسابقه مطمئن بودم، اما باز هم آن طور که لازم بود اجرا نکردم. نیمه اول مسابقه، در حالی که نسبتاً گرم بود، همچنان احساس خنکی می‌کردیم، زیرا در تاریکی بودیم، سپس عمدتاً در زیر لبه‌های دره با کمی نسیم سایه بود. البته سرعت در 20-30 مایل اول نیز سریعتر بود. من این اشتباه را مرتکب شدم که در طول این بخش به اندازه کافی هیدراته نکردم، زیرا احساس راحتی می کردم، و به دماهای گرمتر و مایل ها (و تپه های) آینده فکر نمی کردم.

[Finish time was 8:21:26 for 3rd Overall]

میانگین سرعت من در 34 مایل اول کمتر از 8:57 بر مایل بود، سپس اوضاع خیلی بد شد. همچنین برای 1 نفر از 2 دونده ای که از جلو بیرون رفتند بسیار سخت بود، زیرا در همان نقطه او را گرفتم که به نظر می رسید با گرما مشکلات بزرگی دارد. این باعث شد من در جایگاه سوم قرار بگیرم و احتمالاً انگیزه ای به من داد تا از 16 مایل پایانی عبور کنم. در نهایت میانگین سرعت 12:04 بر مایل را نسبت به آن 16 متر نهایی به پایان رساندم، همانطور که از یک شیب ظاهراً بی پایان 8 متری به سمت بیابان در معرض بالا رفتیم، سپس سنگ/صخره/شن و ماسه را در 80 درجه فارنهایت و با حرارتی که در بقیه راه از زمین تابش می کرد، غلتیدیم. . من هرگز کسی را ندیدم که از جایگاه 4 نزدیک شود، اما همیشه این احساس را دارید که وقتی اوضاع کند می شود، کسی می خواهد شما را بگیرد.

[All smiles – let’s get out of this dust now!]

در مجموع از اولین مسابقه خود در این فصل کاملا راضی هستم. من خوشحالم که در طول آخرین مایل ها پیش رفتم – خودم را مجبور کردم تا آنجا که ممکن است بدوم، و در این بین بر روی تلاش برای پیاده روی سریع تمرکز کردم. چرخ ها به طور کامل از بین نرفتند، و من با در نظر گرفتن همه چیز، سرعت قابل احترامی را ادامه دادم. درسی که دوباره با هیدراتاسیون آموخته شد، امیدوارم در یکی از این زمان ها آن را درست انجام دهم.

از نظر دنده، همه لوازم اصلی روز مسابقه من که به آنها تکیه می کنم و آزمایش کرده ام به خوبی کار می کنند: Gore Ultimate 2-in-1 شلوار کوتاه (بررسی RTR) جلیقه بشام اولتراسپایر (بررسی RTRآستر اینجینجی + جوراب فوق سبک Darn Tough + گتر آلترا، adidas Terrex Speed ​​Ultras (بررسی RTR).

Speed ​​Ultras بیش از 50M عالی بود – من اصلاً با پاهایم مشکلی نداشتم. به عنوان یک یادداشت جانبی – دونده مقام اول تورنت پوشید و نفر دوم مافات اسپید 3 را پوشید. در مرحله بعد Canyons 100K را در آبرن، کالیفرنیا دارم – که احتمالاً در Hoka Mafate Speed ​​3 اجرا خواهم کرد.

شانون پین (شماره کالیفرنیا)

گزارش مسابقه DEKA FIT سن خوزه

عکس اسپارتان دکا فیت

من معمولاً کمی اهل دویدن هستم: می‌خواهم مسیرهای پیاده‌روی (یا جاده‌ها) را بدون هیچ چیز به جز افکارم دور بزنم. اخیراً به خودم اجازه دادم تا در مورد برگزاری یک رویداد DEKAfit در سن خوزه صحبت کنم. من می شنوم که می پرسید DEKAfit چیست؟ من حدود یک ماه پیش همین فکر را کردم. اما من به تازگی شنیده بودم که چند دوست اسپارتی و دونده وارد این کار شده اند، بنابراین کنجکاو شدم.

به طور خلاصه، یکی از اهداف من برای امسال قوی تر شدن در کل بوده است. نه تنها دویدن مایل ها قوی تر، بلکه در کل قدرت و دوام کل بدن است. بنابراین من خودم را در یک باشگاه کراس فیت محلی یافتم (خودم فکر می کنم کراس فیت انجام نمی دهم) در اطراف افرادی هستم که در بلند کردن وسایل سنگین مهارت دارند و به من کمک کردند تا در بلند کردن وسایل سنگین بهتر باشم و آنها کسانی بودند که با من صحبت کردند. به آن

به هر حال، DEKAfit، “دهگانه تناسب اندام عملکردی”، یکی از شاخه های در حال رشد و در حال آینده از مسابقات اسپارت است. چیزی که هست، 10 ست 500 متری دویدن است، با هر فاصله 500 متری که با نوعی رویداد قدرت عملکردی از هم جدا می شوند: پرش با جعبه، دوچرخه تهاجمی، حمل های سنگین، پرش های سنگین، کشیدن سورتمه، و غیره. معلوم شد که بسیار چالش برانگیز است. . من بدون اینکه بدانم چه چیزی باید انتظار داشته باشم وارد رقابت‌های نخبگان شدم، در میان زنانی که به‌طور قابل‌توجهی خرد شده‌تر از من احاطه شده بودند، خود را در جایگاه دوم (و 700 دلار جایزه!) با یک رویداد دیگر یافتم: برپی‌های سنگین. متأسفانه من جایگاه نایب قهرمانی سکو را با 3 ثانیه از دست دادم به عنوان دو زن که – اگرچه از آنها پیشی گرفتم – از من بیرون آمدند و من با رتبه چهارم کنار رفتم. در هر صورت، عالی بود و من هرگز انتظار نداشتم که آنقدر این کار را انجام دهم، زیرا این یک رویداد است که چنین است من نه. یا اینطور فکر می کردم. اگر شما یک آسیاب هستید، همانطور که اکثر دوندگان تریل و اولترا هستند، ممکن است بخواهید آن را امتحان کنید.

طبیعتاً کفش‌باز در من به کفش توجه می‌کرد. کفش انتخابی من این بود Saucony Kinvara 13 (بررسی RTR). یک انتخاب عالی و انتخابی که روی پاهای زیادی دیدم. مدل‌های بسیار رایج دیگری که به آن اشاره کردم هوکا کربن ایکس، انواع Altras و مقداری ریباک پاشیده شده در ترکیب بودند.

به هر حال من برای یکی دیگر در ماه مه ثبت نام کردم، دیگر هرگز از آروغ خارج نخواهم شد. بین آن زمان و اکنون من هر روز با عصبانیت خالص برپی انجام می دهم!

12 بار برتر جدول امتیازات ملی به مسابقات جهانی خود در نوامبر راه می یابند و من در حال حاضر در رتبه 8 هستم. منتظر قسمت بعدی «آیا من یک «ورزشکار چندگانه» می شوم؟»

اما نگران نباشید، من هنوز راه های دویدنم را رها نکرده ام و بهار است! فصل دویدن در کوهستان چندان دور نیست. در افق (تا حدودی دور) کیلومتر عمودی در Broken Arrow Skyrace در ماه ژوئن است!

تست شده سمقادیر زیادی برای اهداف بازبینی بدون هزینه ارائه شد. دیگران خریدهای شخصی بودند. RoadTrail Run شراکت های وابسته دارد و ممکن است از محصولات خریداری شده از طریق پیوندهای وابسته کمیسیون دریافت کند در این مقاله. این مشارکت ها بر محتوای سرمقاله ما تأثیری ندارد. نظرات اینجا کاملا متعلق به نویسندگان است