“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote”} }”>
هنگامی که >”,”name”:”in-content-cta”,”type”:”link”}}”>برای Outside+ ثبت نام کنید، به همه چیزهایی که منتشر می کنیم دسترسی پیدا کنید.
در ماه مه سال 2021، سیج کانادی، 36 ساله، دونده حرفه ای تریل به اورژانس منتقل شد و تشخیص داده شد که آمبولی ریه دو طرفه دارد (لخته شدن خون در هر دو ریه). برای بیش از 4 هفته، Canaday فکر می کرد که با COVID و سپس ذات الریه مبارزه می کند. اما وقتی یک روز یکشنبه صبح با درد شدید قفسه سینه از خواب بیدار شد، فهمید که این چیز جدی تری است.
Canaday گفت: “کمر درد و درد عضلانی اولین علائم من بودند.” «دراز کشیدن و خوابیدن برایم سخت بود. سپس به سختی نفس می‌کشیدم.» او به دلیل نگرانی در مورد هزینه، رفتن به دکتر را به تاخیر انداخت، اما در نهایت فهمید که باید معاینه شود. آنها عکس‌برداری با اشعه ایکس انجام دادند، از من برای کووید آزمایش کردند، آزمایش من منفی بود – من همیشه آزمایش کووید را منفی می‌دادم. اشعه ایکس خیلی واضح نبود اما آنها مشکوک بودند که ذات الریه است، بنابراین من به مدت 10 روز آنتی بیوتیک مصرف کردم و فکر کردم حالم بهتر شده است. فکر می‌کنم بیشتر از حد معمول استراحت می‌کردم.»
Canaday با آسیب دیدگی لگن و کمر دست و پنجه نرم می کرد، بنابراین او در طول این بیماری اصلاً نمی دوید. اما بعد از یک ماه تمرین بسیار کم، هنوز حالش بهتر نبود.
من واقعاً برای نفس کشیدن مشکل داشتم. من سعی می کنم در یک مسیر صاف در بولدر بدوم [Colorado] با سرعت 10 دقیقه در هر مایل، و من حتی نمی توانستم آن را برای 40 ثانیه نگه دارم. «بالا رفتن از پله‌ها باعث می‌شود که نفسم کاملاً بند بیاید. در نهایت کار به جایی رسید که سعی کردم دویدن انجام دهم و نتوانستم آن را انجام دهم، بنابراین راه می رفتم و سپس شروع به احساس درد شدید قفسه سینه دقیقا زیر قلبم کردم.
Canaday آن شب به رختخواب رفت اما با همان درد از خواب بیدار شد. “می دانستم که نمی توانم روز را پشت سر بگذارم، بنابراین گفتم [my girlfriend] سندی [Nypaver] که باید به اورژانس بروم.»
مطالب مرتبط: Sage Canaday Talks Recovery، دوچرخه سواری در جاده و بازگشت به دویدن
در آنجا چندین آزمایش خون، سونوگرافی قلب کانادایی، نوار قلب و سی تی اسکن انجام دادند. این سی تی اسکن بود که به آنها اجازه داد آمبولی ریه را پیدا کنند که برای یک مرد 36 ساله بسیار نادر است. Canaday به زودی متوجه شد که وضعیت چقدر جدی است.
او گفت: «بسیاری از مردم دچار سکته قلبی می‌شوند و بر اثر آن می‌میرند. آنها به من رقیق کننده خون در اورژانس تزریق کردند و من به نوعی در شوک بودم. او شب را در بیمارستان گذراند و با وضعیت وحشتناکی مواجه شد: «از من در مورد وصیت نامه ام پرسیدند و از من پرسیدند که در صورت مرگ مغزی چه چیزی می خواهم بنویسم.
Canaday گفت که یک ورزشکار کوهستانی یک عامل خطر جزئی برای تشخیص او است – تمرین در ارتفاع گاهی اوقات می تواند منجر به لخته شدن خون شود – اما این میزان نسبتاً کم است. پزشکان همچنین سونوگرافی روی پاهای او انجام دادند تا ببینند آیا لخته های سیاهرگی عمقی وجود دارد یا خیر، اما چیزی پیدا نکردند. علت این مصیبت هنوز تا حد زیادی برای کانادا یک راز است. او هیچ سابقه خانوادگی آمبولی ریه ندارد، و هیچ پاسخ واقعی برای اینکه چرا این اتفاق افتاده است. او به مدت 3 ماه از داروهای رقیق کننده خون استفاده کرد و کمی به دویدن بازگشت، اما هیچ چیزی نزدیک به برنامه تمرینی عادی او نبود.
سپس او یک سی تی اسکن دیگر گرفت که نشان داد ریه هایش بسیار شفاف تر است. او همچنین احساس بسیار بهتری داشت. “هنوز بافت زخم در ریه های من وجود دارد و من هنوز کمی آن را احساس می کنم.”
Canaday آماده بازگشت به تمرینات سخت بود و پس از ماه ها ریکاوری دوباره در ریتم قرار گرفت. اما در اکتبر سال 2021، یک بحران غیرمنتظره دیگر رخ داد: او و نایپاور تقریباً همه چیزهایی را که داشتند در یک آتش سوزی آپارتمانی از دست دادند که علت آن هنوز در دست بررسی است. این دو در سال 2017 یک آپارتمان 400 فوت مربعی در مرکز شهر بولدر خریداری کرده بودند، فضای کافی برای زندگی و لذت بردن از منظره بالکن زیبای Flatirons.
کانادایی به یاد می‌آورد: «در آن زمان این تمام چیزی بود که می‌توانستیم بپردازیم و آنقدر پول پس‌انداز و جمع کردیم که به سختی پیش‌پرداخت را به تنهایی انجام دادیم». “برای دو نفر (که از خانه کار می کردند) کمی کوچک و تنگ بود و وسایل زیادی در فضای باز داشت، اما خانه ما بود.”
آنها اتفاقاً شب آتش سوزی از آپارتمان خود دور بودند و رایانه و چند وسیله همراه خود داشتند. آنها در سالیدا، یک شهر کوهستانی کوچک در 3 ساعت جنوب بولدر، تمرین می کردند، می دویدند و از کوه لذت می بردند. Canaday گفت که این جفت در واقع برای مدتی به دنبال انتقال به سالیدا بودند – نایپاور قبلاً در آنجا زندگی می کرد. بنابراین پس از آتش سوزی، آنها نقل مکان کردند و سالیدا را خانه تمام وقت خود کردند.
کانادایی می‌گوید: «بیدار شدن از خواب و دانستن اینکه اساساً همه اقلام مادی خود را در یک شب از دست داده‌اید، سورئال است. “و خوشبختانه هیچ کس در آتش جان باخت – این شگفت انگیز بود، زیرا در نیمه شب بود.” Canaday و Nypaver توانسته اند بسیاری از چیزهای خود را جایگزین کنند، و haاز طرف جامعه دونده حمایت زیادی شده است. در حالی که آتش سوزی غم انگیز بود، کانادا نیز آن را یک فرصت دید.
او می‌گوید: «این یک نوع پاکسازی بود. من نمی‌خواهم از اقلام مادی بی‌تفاوت به نظر برسم، اما از برخی جهات خوب است که به روزهایی برگردم که می‌توانم هر چیزی که دارم را در یک ماشین جا بدهم و در اطراف حرکت کنم. – این تحرک آزاد کننده و رهایی بخش است.»
مطالب مرتبط: مکس کینگ در مقابل سیج کانادا… روی تردمیل
امروز، علی‌رغم موانع و موانع غیرمنتظره، کانادا دوباره احساس می‌کند خود را شبیه خود می‌کند – آماده است تا با چالش‌های بزرگ و ماجراجویانه روبرو شود. در 19 ژانویه، در تلاشی اعلام نشده، او سریعترین زمان شناخته شده جدید را در مسیر 37 مایلی دریای هالیکالا به آسمان در مائوئی، هاوایی تعیین کرد. تلاش به بالاترین نقطه جزیره صعود می کند.
این اولین آزمایش واقعی آمادگی جسمانی او پس از بهبودی بود. شما از اقیانوس، از ساحل در سطح دریا می دوید و تا بالاترین نقطه که بیش از 10000 فوت است بالا می روید و سپس به پایین برمی گردید.
Canaday FKT پشتیبانی شده قبلی را کمی بیش از 2 ساعت به زمان 7 ساعت و 6 دقیقه و 29 ثانیه کاهش داد. او همچنین در قسمت صعود رفت و برگشت با FKT رفت و در 4 ساعت و 7 دقیقه و 9 ثانیه به بالای صعود رسید. رکورد قبلی در این صعود 4:48:31 بود.
من می‌خواستم کاری انجام دهم که به حامیان مالی و خودم نشان دهد که هنوز آن را دارم – که هنوز هم می‌خواهم خودم را در آنجا قرار دهم و رقابت کنم. بنابراین من برای یک مسابقه ثبت نام کردم، می گوید Canaday. او مسابقه استقامتی فوق العاده کلاسیک Transgrancanaria را در 4 مارس اجرا خواهد کرد.
«با شمارش معکوس از آن مسابقه، می‌خواستم یک تلاش سخت و طولانی‌مدت انجام دهم. این مسابقه در یک جزیره آتشفشانی با گرما و رطوبت زیاد است. Transgrancanaria یک مسابقه 80 مایلی با حدود 23000 فوت کوهنوردی است. «محیط آتشفشانی مهیبی، بنابراین فهمیدم چه راه بهتری برای آماده شدن برای آن وجود دارد [the race] به جای بالا و پایین رفتن از آتشفشان در مسیرهای فنی با گرما و رطوبت؟
بعد از اینکه نمی دانست از بدنش چه انتظاری داشته باشد، کانادا از این تلاش راضی بود و هیجان زده است که دوباره در ماه مارس خود را آزمایش کند. در دمای 72 درجه و رطوبت 91 درصد برای FKT، Canaday گفت: “Haleakalā احتمالاً گرمتر و مرطوب تر بود و قطعاً فنی تر از Transgrancanaria خواهد بود. این یک راه خوب برای تمرین با میله های کوهنوردی، رعایت تغذیه و هیدراتاسیون، و تقویت کننده اعتماد به نفس بود.
Canaday گفت که او به ندرت خود را به طرز دلپذیری غافلگیر می کند، اما این یکی از آن روزها بود. زمانی که در حال کوهنوردی بودم، دوباره احساس کردم به خود قبلی ام بازگشته ام.
علاوه بر Transgrancanaria، Canaday برنامه مسابقات خود را نهایی نکرده است، اما او قصد دارد به UTMB بازگردد. او از سال 2017 که در رده 50 قرار گرفت، دیگر برنگشته است.
من همیشه می‌خواستم به آنجا برگردم، بنابراین تمرکز بزرگی در سال من خواهد بود – همه چیز برای آن ساختمان است.»