

هیچ راهی بهتر از کاوش با پای پیاده برای احساس واقعی یک مکان وجود ندارد. مناظر، صداها و بوها به شما حسی از جو می دهد و کمک می کند تا مقصد را در حافظه خود جاسازی کنید.
از قضا، تقریباً 25 سال از آن روز گذشته بود که آخرین بار در طی یک سفر واقعاً شگفت انگیز از ونیز دیدن کردم. سفر بین ریلی با 3 رفیق شما هنوز هم می توانید این کار را انجام دهید و من به هر کسی توصیه می کنم! من هرگز فراموش نکرده ام که ما چهار نفر در حال قدم زدن در اطراف و کشف شگفتی هایی مانند پیاتزا سن مارکو، پل ریالتو، Ca D’Oro – کاخ گوتیک باورنکردنی و غیره. صدای فوقالعاده متحرک نوازندگان باروک را که بعد از ساعت 10 شب روی پل ریالتو مینوازند موتزارت را فراموش نکردهام: 4 پسر لیورپولی که به گردشگران و مردم محلی میپیوندند تا گوش کنند.
باید اعتراف کنم که مربیهای دویدن، شورت و تاپ خود را به مکانهای دیگر میبرم و همیشه وقت یا تمایلی برای ورزش کردن ندارم. اما مانند آنچه در فنلاند انجام داده بودم، ambien آنلاین ایالات متحده را سفارش دهید این متفاوت بود
تصمیم گرفتم حدود 90 دقیقه قبل از نیاز از خواب بیدار شوم و فقط از دویدن صبح زود لذت ببرم. ونیز بسیار کوچک و یک پیچ و خم واقعی از یک مکان است، بنابراین پیدا کردن خودم در حال بازگشت از بن بست ها بخشی از سرگرمی بود. بنابراین، برای گرفتن چند عکس نیز مکث کرد. من فقط در ساعتی که از آزادی آن مکان لذت می بردم، یک نفر دیگر را دیدم که می دوید – در حالی که در هر شهر یا شهر دیگری در جهان که به دویدن رفته بودم، دوندگان زیادی را خواهم دید. بدون شک این به دلیل چیدمان و فضای محدود است.
دمای صبحگاهی دوست داشتنی حدود 15 درجه سانتیگراد به اضافه وزش نسیم خفیف در دریای آدریاتیک این کار را به یک لذت واقعی تبدیل کرده است. مثل پنکیک هم تخت بود.
من به دوش گرفتن و یک صبحانه قارهای برگشتم، با انرژی کامل برای روز کاری پیش رو – و کمی راضی بودم که برای دویدن بیرون بودم 🙂 امیدوارم 25 سال دیگر آن را ترک نکنم…
جف