9 مه 2018
قبل از رویداد آرام اولیه
من حدود ساعت 08:30 رسیده بودم تا عجله نکنم و خطر از دست دادن زمان قطع ثبت نام را نداشته باشم، همانطور که در Hawkshead انجام داده بودم! هوا کاملاً سرد بود اما به زودی تغییر کرد زیرا بخشی از فرود رستون اسکار را دویدم تا بدنم را گرم کنم. زمانی که برای دیدن چهره های آشنا به میدان رویداد برگشتم، عرق کرده بودم.
شبنم و مه صبحگاهی به تدریج ناپدید شدند زیرا خورشید به تدریج دما را در طول روز افزایش داد. خوشبختانه من 10k را اجرا می کردم تا بتوانم از زمان شروع زودتر 11 صبح بهره ببرم.
عکس از Lakeland Trails
امسال به دلیل آسیب دیدگی بچه‌ها تنها بودم، بنابراین چیزی که در ابتدا به عنوان یک روز خانوادگی برنامه‌ریزی شده بود، تبدیل به این شد که با چند نفر از اعضای باشگاه و چند دونده دیگر که می‌شناسم برخورد کنم. من از فرصت استفاده کردم و وارد آن شدم نانوایی صنعتگر بیشتر و مقداری از خمیر ترش شگفت انگیز آنها را بخرید تا برای خانواده به خانه ببرید. بوی خوش ماشین تا خونه یه چیز دیگه بود!! من همچنین این شانس را داشتم که با مدیر مسابقه فیل بلیلاک و برخی از داوطلبانی که به وضوح منتظر یک روز خوب برای همه درگیر بودند، صحبت کنم.
بعد از بازگشت به دلیل پارگی رباط های داخلی مچ پا و یک دویدن آهسته اجتماعی در هاکس هد در ماه قبل، می دانستم که احتمالا کندتر از سال گذشته خواهم بود. به علاوه من انگیزه تلاش برای گرفتن لویی را در مسیر 10k نداشتم!
راستش نمی‌دانم چیست، اما هر بار که Staveley را اجرا می‌کردم – چه 17k یا 10k – همیشه آن را یک دویدن بسیار سخت می‌دانستم. بیشتر از بقیه مسیرهای لیکلند مسیرها من نمی دانم که آیا این به این دلیل است که اغلب یکی از روزهای گرم قبلی بوده است و بدن من هنوز سازگار نشده است یا نه. این به علاوه عدم تکرار تپه برای یک سال دیگر. واقعا باید روی اون ضعف سربالایی کار کنم😉
با این حال، بدون استثنا، همیشه یک روز عالی است. هر مسیر، از جمله 5k، از نظر مناظر و چالشی که ارائه می دهد خیره کننده است. همه آنها را شامل می شود ونتولین بخر صعودهای آزمایشی، فرودهای هیجان انگیز، مسیر سرسبز، کمی آسفالت. علاوه بر این، طی چند سال گذشته روند زیبایی آغاز شده است که به موجب آن تماشاگرانی در بالای رستون اسکار وجود دارند که همه ما را ترغیب می‌کنند در حالی که ما (بسیار ما!) صعود نهایی را انجام می‌دهیم! نمی توانم به شما بگویم که چقدر از صدای زنگ گاو، هلهله و کف زدن قدردانی می کنیم. این دقیقاً همان چیزی است که در همان زمانی که بدن شما فریاد می زند که متوقف شوید، به آن نیاز دارید!
دانستن فرود بسیار سریع از روی ترکیبی از چمن‌های سرسبز و سنگ/راه‌های افسار برای پرواز به پایین، از نظر انتظار و واقعیت، احساس خوبی است. این فوق‌العاده است و شادی کودکانه را دوباره زنده می‌کند، زیرا فقط به پاهایتان اجازه می‌دهید استراحت کنند و گرانش کارش را انجام دهد! این و خاموش کردن مغزتان اگر به اندازه کافی در قرار دادن پای خود اطمینان دارید 🙂 تا انتهای مسیر می توانید صدای ضربان طبل را بشنوید، زیرا دوندگان از هر مسابقه به پایان باز می گردند. این یک احساس عالی است.
و، طبق معمول، می‌توانید در حین استراحت و بهبودی، از غذاهای مقوی – یا خوراکی‌های – از غرفه‌های دهکده جشنواره لذت ببرید. نجات کوه کندال اکثر مارشال های دوره را ارائه دهید – چیزی که هر یک از ما برای آن بسیار سپاسگزاریم. ممنونم 🙂
رویکرد به رستون اسکار
تاپینگ رستون اسکار
بنابراین بله، من نسبت به سال گذشته کندتر دویدم با زمان 1:03:45 و 32 ام. و من هم مثل بقیه به دلایل دیگر از آن لذت بردم. کم‌کم تسکینی که مچ پایم نگه داشت و درد بعد از حدود 6 هزار کاهش یافت. کالین رابینسون، رئیس باشگاه و در حال اجرا، به طور استراتژیک خود را بخشی از رویکرد Reston Scar قرار می دهد تا من و برخی دیگر از Rochdale Harriers را تشویق کند. وقتی او را دیدم، هم قسم خوردم و هم به خودم لبخند زدم، زیرا هر دو می‌دانستیم که وقتی بخش بزرگی از من می‌خواهد چند دقیقه پیاده‌روی کند، او مرا نگه می‌دارد. برای این باید از او تشکر کنم lol!
در نهایت، برای من این عکس روح جامعه مسیرهای لیکلند و به ویژه جامعه تریل دویدن را خلاصه می کند. فیل بلیلاک از افسانه Vet70 Charmian Robson در پایان استقبال می کند!
عکس از Lakeland Trails
نمی توانید به زودی منتظر روز جشنواره ماراتن کنیستون باشید.
بهترین ها