فکر می کنم قبل از اینکه جزئیاتی در مورد بازگشتم به دویدن به اشتراک بگذارم، ابتدا کمی از تاریخچه دویدن خود را به اشتراک بگذارم. من اساساً از هفت سالگی با وقفه ای در حدود 3 سال از سن 16 تا 19 سالگی شروع به دویدن کردم.
من از سال 2011 به طور خاص تریل دویدن را شروع کرده ام و از سال 2014 این کار را در سطح حرفه ای انجام داده ام.
در سپتامبر 2018 اولین فرزندم کریستوفر را به دنیا آوردم. در تمام دوران بارداری موفق به دویدن شدم. من اولین مسابقه جاده ای 10k خود را در 39:29 کمتر از 3 ماه پس از زایمان کامل کردم و 6 ماه پس از تولد او در SA Trail Champs (40km چالش Hout Bay Trail) رتبه دوم را کسب کردم. دقیقاً یک سال پس از تولد او، من در دوی نمادین Otter African Trail دوم شدم و 3 ماه بعد اولین مسابقه 100k خود در هنگ کنگ، جایی که چهارم شدم.
سپس کرونا اتفاق افتاد و ما باید اهداف شخصی خود را تعیین می کردیم. در مه 2020، سریعترین 10k خود را (37:05) به تنهایی، بدون محیط مسابقه دویدم.
کووید همچنین به ما در تصمیم گیری برای افزایش خانواده کمک کرد و انزل در 5 فوریه 2021 به دنیا آمد. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که بار دیگر در طول بارداری خود بدوم.
ترفند این بود که بعد از نوزاد شماره 2 دوباره به دویدن بازگردم. من با کریستوفر سزارین اضطراری داشتم و بهبودی بسیار سریعی داشتم و تنها 4 هفته پس از تولد او دوباره به دویدن برگشتم.
من تصمیم گرفتم دوباره برای زایمان طبیعی با انزل تلاش کنم و خوشبختانه جنین من یکی از معدود افرادی است که برای این کار آماده بود. متأسفانه به نظر می رسد بدنم برای زایمان طبیعی نیست و انزل نیز با سزارین اورژانسی زایمان کرده است.
با این حال، من این بار کارم را قطع کرده ام، زیرا بهبودی من بسیار کندتر بوده و است… تقریباً 3 هفته پس از جراحی درد بسیار شدیدی داشتم و بیرون آمدن از رختخواب در شب برای تغذیه بسیار دردناک بود. بعد از 3 هفته من شروع به پیاده روی / پیاده روی در حدود 3-8 کیلومتر در یک زمان کردم.
من 6 هفته چکاپ خود را با پزشک متخصص زنان انجام دادم که از زخم بسیار راضی بود و برای شروع تمرین به من چراغ سبز نشان داد. مانند بارداری اولم، به تسا لوفتوس، فیزیوپزشک متخصص در سلامت زنان نیز رفتم. او ارزیابی کرد و به تقویت عضلات کف لگن من کمک کرد که در اثر بارداری و زایمان ضعیف شده است. یک کف لگن قوی بهترین شانس ممکن را برای موفقیت در سال های بعد از جراحی فراهم می کند. او همچنین تایید کرد که من “Diastasis recti” (جدایی جزئی یا کامل شکم، چیزی که در طول بارداری و پس از آن بسیار رایج است) ندارم.
او به من یک برنامه ورزشی روزانه در خانه داد که کمک زیادی به بازگشت من به دویدن کرد.
بنابراین این چیزی است که دویدن من به نظر می رسد:
هفته 1: دوی 2×3 کیلومتر، دوی 4 کیلومتری، 2×6 کیلومتری. مسافت کل 22 کیلومتر
هفته 2: 7 کیلومتر، 6 کیلومتر، 5 کیلومتر، 4 کیلومتر، 18 کیلومتر (قرار می رود 10 کیلومتر باشد)
هفته 3: 5 کیلومتر، 6 کیلومتر، 8 کیلومتر، 10 کیلومتر، 11 کیلومتر (شامل قله 1000 متر)
توجه به این نکته بسیار مهم است که برنامه هر فرد بسیار متفاوت به نظر می رسد و در طول سال ها آموخته ام که چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:
- سابقه دویدن شما
- میانگین مسافت طی شده هفتگی قبل و در طول بارداری
- اهداف
- وزن
- این که آیا شما قادر به دویدن در طول بارداری خود بوده اید
یکی از بزرگترین اشتباهاتی که مرتکب شده ام این است که از زمانی که دوباره دویدن را شروع کردم از بازیابی و نگهداری غافل شدم. من کشش، فوم رول یا روی تغذیه ریکاوری بعد از دویدن تمرکز نکردم و در حال حاضر بهای آن را با ریزشهای ناخواسته و خستگی اضافی میپردازم. خوشبختانه هنوز روزهای اولیه است و اگر بخواهم به دویدن ادامه دهم و قوی تر باشم، باید برای این بخش فوق العاده مهم رژیم یک دونده وقت بگذارم.
به بعد و بالا! همانطور که گفته می شود، از اینجا فقط می تواند بهتر شود…
Ps” اگر به راهنمایی بیشتر نیاز دارید یا اگر بتوانم با یک برنامه مربیگری شخصی کمک کنم، می توانید یک پیام شخصی برای من ارسال کنید.